Çekin elinizi üzerimden ruhsuz orospular kirletmeyin daha fazla beni, artık kimse inandıramaz bana! Boşuna arıyorum biliyorum, hem ben aramayı seviyorum lan, belki de bulmak istemiyorum... Çoğu zaman kulaklarımda bir ayrılık şarkısı çınlıyor bir gün dayanamayıp evlada demekten korkuyorum hayata ama sonra kızıyorum “ulan hayat becereceğim ananı” diyorum, çok daha kötü sözler geliyor dilimin ucuna yutuyorum ama… Kaçta defa niyetlendim çekip gitmeye ama beceremedim, ne gidebildim ne kalabildim en çok koyan da arada kalmak galiba :( Ait olamamak hiçbir yere…
Nasıl mı öleceğim,
Yazın en sıcak gününde K1’e tırmanacağım yanımda bir şişe viski, bir büyük şırınga eroin, bir jilet, bir kutu ilaç insanı mal edeninden, bir şişe benzin ve bir altı patlarla. Oturacağım kenarına yüksek bir uçurumun. Küfür edilecek herkese küfür edeceğim içimde kalan, isyan edip rahatlayacağım, sonra tövbe ederim belki bilmiyorum. Önce benzini dökeceğim başımdan aşağıya,sonra eroini vuracağım damardan,ardından bir kutu ilacı içeceğim, viskiyi becerebildiğim kadar fondipleyeceğim, hiç zaman kaybetmeden sol bileğimi keseceğim fazla derin olmadan çünkü çakmağı yakmam gerek sol elimle sağ elimde ise altı patlar içinde bir kurşun olacak. Çakmakla yakıp bedenimi bırakacağım kendimi sırt üstü boşluğa, bakamam korkarım belki yüksekten, süzülürken sırt üstü altı patlarla Rus ruleti oynayacağım dayalı şakağıma, kim bilir belki patlatırım beynimi. O hızda yere çakıldıktan sonra eğer sağlam kalırsa, kalbimi bağışlıyorum! Bu da benden kalan miras olsun. Belki birinin işine yarar :(
Nerden çıktı bu demeyin şimdi, düşünürüm hep bunu… Melankoli hastalık derler! Çok saçma kim ister melankoliyi, mutluluk varken mutlu olmak varken niye zehirler insan kendini. Hayır hayır hasta falan değilim eminin buna tanıyan bilir az çok. Lan peki içine ettiğimin hayatında kimseye bir kötülük etmedim kimse hakkında kötü düşünmedim, isteyerek kimseyi kırmadım, herkes gibi yaşadım lan işte niye mutlu olamadım hiç. Kendimi mi kandırıyorum yoksa anlayan varsa biri açıklasın şunu bana, ve şunu da cidden söyleyeyim içimdeki tüm iyi duygular can çekişiyor, hayata karşı kocaman bir nefret büyüyor içimde ve ben artık besliyorum bunu melankolimle.
Ha birde en sinir olduğum şey yalnız kalamamak, ben beni bildim bileli yalnızım lan, bırakın paylaşmayın yalnızlığımı, ben alıştım kendi yaralarımı sarmaya… Sormayın bana neyin var, demeyin de “sen yalnız değilsin” diye, yanaşmayın uzak durun yakınıma! Ben gelirim hem öyle olursa. Saygı gösterilsin yalnızlığa! Yalnızlara!
***
Yine yürüdüm uçurumun kıyısına
Mırıldanarak evlada şarkılarını
Son defa affettim yapılanları
Ama atamadım kendimi bağlamışlar bir parçamı
***
Hey kutup ayısı nerdesin abi, çölün ortasında değilim ama gel becer beni inan gücenmem buna :)
27-04-2007
